دعای عافیت و سلامتی

امام صادق علیه السلام می گوید در نزد پدرم نشسته بودم دیدم مردی یکی از دستهایش فلج شده و از پدرم

می خواهد که او را دعا کند و نیز بول من بواسطه سنگی که در بدن دارم خارج نمی شود مگر به شدت . پدرم

دعایی به او تعلیم کردند مرد گفت : دست مبارکتت را ( برای شفا ) بر بدنم بکشید پدرم نیز چنین کرد  سپس

پدرم فرمود این دعا را هنگامیکه نماز شب می خوانی و در حال سجده هستی بخوان :

اللَّهُمَّ إِنِّی أَدْعُوکَ دُعَاءَ الْعَلِیلِ‏ الذَّلِیلِ‏ الْفَقِیرِ أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنِ اشْتَدَّتْ فَاقَتُهُ وَ قَلَّتْ حِیلَتُهُ وَ ضَعُفَ عَمَلُهُ مِنَ

 الْخَطِیئَةِ وَ الْبَلَاءِ دُعَاءَ مَکْرُوبٍ إِنْ لَمْ تَدَارَکْهُ هَلَکَ وَ إِنْ لَمْ تَسْتَنْقِذْهُ فَلَا حِیلَةَ لَهُ فَلَا تُحِطْ بِهِ یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ

وَ إِلَهِی مَکْرَکَ وَ لَا تُثْبِتْ عَلَیَّ غَضَبَکَ وَ لَا تَضْطَرَّنِی إِلَى الْیَأْسِ مِنْ رَوْحِکَ وَ الْقُنُوطِ مِنْ رَحْمَتِکَ وَ طُولِ الصَّبْرِ عَلَى

 الْأَذَى اللَّهُمَّ لَا طَاقَةَ لِی عَلَى بَلَائِکَ وَ لَا غِنَى بِی عَنْ رَحْمَتِکَ وَ هَذَا ابْنُ نَبِیِّکَ وَ حَبِیبِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِهِ

 أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ فَإِنَّکَ جَعَلْتَهُ مَفْزَعاً لِلْخَائِفِ وَ اسْتَوْدَعْتَهُ عِلْمَ مَا کَانَ وَ مَا هُوَ کَائِنٌ فَاکْشِفْ ضُرِّی وَ خَلِّصْنِی مِنْ هَذِهِ

الْبَلِیَّةِ إِلَى مَا قَدْ عَوَّدْتَنِی مِنْ عَافِیَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلَّا مِنْکَ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ

 

آن مرد رفت و بعد از چند روز دوباره آمد در حالیکه بیماری اش برطرف شده بود راوی می گوید : امام صادق به ما

امر کرد که این دعا را کتمان کنیم ( تا آن که غیر شیعه از آن استفاده نکند )

 
http://azkarasemani.blog.ir/
منبع : مهج الدعوات ص ۳۲۴ - بحارالانوار ج ۹۵ ص ۲۸۵و ۲۸۶